Ana okuluna başladı başlayalı sürekli aktivite, sürekli bir etkinlik, kes, yapıştır, üret, oluştur... böyle geçiyor anlarımız, günlerimiz. Tabi birde TV 'de ki Bay Becerikli'nin de etkisi yadsınamaz. sürekli bay Becerikli şunu yaptı, tutkal kullandı, sıcak hava balonu yaptı, kağıt kapladı, eydi, büktü, kesti.... sürekli ama. Sabah biz uyumak uyanmak mücadelesi verirken tuvalet kağıtlarından kendi kendine robot yapmış şaşırdık kaldık, buzdolabını, aynayı renkli kağıtlarla donatmış, sanatsal çalışmalar yapmış...
bir hediye paketi üzerine anneler günü için yapıştırılmış mukavvadan kalp şeklini şablon olarak kullanıp kağıttan bir sürü kalp kesip babasına hediye etti, dergilerden kestiği resimleri bir karton üzerine karışık yapıştırıp bir nevi kolaj çalışması yapmış (okula götürdüğü ve öğretmeni panoya astığı için resmi sonra gelecek).
Allah daim etsin sıkılmaz inşallah. Aslında ben de hayatımda hep böyleydim, en sevdiğim şey hayatım boyunca eciş bücüş çer çöp, boya kalemi, resim defteri, kumaş kes, kağıt kes... hep ama hep sevmişimdir bir şeylerle uğraşmayı. kıyafet tasarımı yapardım hep, boya kalemlerim resim defterim hiç ayrılmazdı yanımdan elimden. Resimler yapar oraya buraya asardım, cocukken bile bebeğime, kumaştan, çorap keserek, kıyafetler dikerdim. falan felan, uğraşıları severdim yani. Ki evlenene kadar da böyleydi. şimdi vakitsizlikten yakınıp duruyoruz hep.
Hello world!
3 yıl önce
0 yorum:
Yorum Gönder