18.05.2012
Published with Blogger-droid v2.0.4
Şu an okuduğum ve sona yaklaştığım bir kitap.
Valla al eline 3-5 günde yoğunluğuna göre oku bitir. Ne kazan eh işte azcık hayatla mücadele, hayatın kıymeti, azıcık da sahip olduklarının kıymeti felan, sadece sonunda kime ne olacak diye merak ettiğim ve örgü örmeyi gerçekten sevdiğim ve terapi yerine geçtiğine inandığım için okumaya devam ettiğim, 4 kadının sıcacık hikayesi bir örgü dükkanında nasıl şekilleniyorun anlatıldığı basit bir kitap. Ağır bir dili yok, anlatımlar basit, gündelik, kadına dair...
Anaokulunun Oğuz üzerinde o kadar büyük etkileri oldu ki. kes, yapıştır , boya, çiz, değerlendir, geridönüştür... her konuda çok maarifetli...
Müthiş bir başarı öyküsü.
Örnek alınacak bir mücadele öyküsü.
Örnek alınacak bir sevgi öyküsü.
Her an şükrederek seyrettik. Her an oğlumuzu düşünerek seyrettik. Bir sonrasında ne olacak acaba, daha ne olabilir acaba diyerek seyrettik.
Heleki baba oğul evsiz kalmışlarken ve yatacak yer bulamamışlarken, babanın oğlunu oyalamak için istasyonda bir hikaye uydurarak tuvalette yerde uyudukları bir sahne var Will Smith'in ağladığı ... orada zaten film koptu bende. Ve Chris Gardner'ın biyografisinden esinlenerek yapılmış gerçek bir öyküye dayalı olması içimi iki kere cız ettirdi.
Allah insanı helede evladı için çaresiz bırakmasın.
Bir yandan da düşündüm ki belki de bakmak zorunda olduğu ve çok sevdiği bir evladı varken daha da mücadele etmek zorunda kaldı, belki oğlu onunla olmasa kendini bir noktadan sonra salabilirdi...
Gerçek hayatta da baba ve oğul olmaları da ayrı bir keyif verdi filme ikisi de çok şirinler.
Mutlaka izleyin.
Bakış Açımız
İnsan ömrü ne kısa, oysa ki ne kadar çok şey var hayatta yapılacak, yaşanacak. 24 saate bir 24 daha eklense ve 2 günü 1 gün gibi, sevdiğimiz her şeyi 2 kere daha fazla yada 2 kat daha uzun yaşasak keşke.
Diyeceksiniz ki o zaman acılarda 2 kat olacak. Diyeceğim ki olmasa... Hayal bu ya acılarda 2'ye tam bölünebilse ve 1 yarım olsa bize kalan...
Acılara etkisiz eleman muamlesi yapıp, mutlulukları hep 2 ile çarpmaya çalışmak, sorunlara eşit zaman verip fazla üzerinde durmamak lazım hayatta ki bize verilen sürede bu sınavın tüm sorunlarını çözüp geçer not alabilelim.
Gerçi geçer not alsakta sonuç ne ki sınıf geçmek mi iyi bir hayata terfi etmek mi. Yok öyle bir sıralama tek amaç bu sınavı en az yürek acısıyla tamamlamak....son bardak suyumuzu içmeden, yıllar devirmiş o gözleri kapatmadan geriye dönüp baktığında hafıza son kez, en az kalbi kırmış olmalı insan, en az günahı işlemiş ama en fazla gezip/görmüş, en fazla sevmiş ve sevilmiş olmalı... ve bu hayatın üzerine bir bardak su içip öyle dalmalı son uykuya .... gy
Hayatınızı seviyorsanız zamanınızı boşa harcamayınız, çünkü zaman hayatın kendisidir.
Benjamın Franklin