23 Ocak 2010
Fasulye aktarma aktivitesi
Cumartesi babamız açıköğretim lisesi sınavlarında görevliydi, bizde yoğun kar yağışı sebebi ile dışarı çıkmadık, tam olarak kar tutmadığı için çıkıp kartopu oynamayı çok istediysekte sulu ve buzlu olması sebebi ile bir anlamı yoktu. Evde yaptığımız kuru fasulye aktarma aktivitesi başlangıçta iyiydi ama sonradan Oğuz azcık işin suyunu çıkardı, etrafa fasulyeleri dağıtmaya başlayınca ve bir kaseye bir ağzıma diye beni kandırmaya çalışınca dedim bu aktivitenin sonudur :)
20 Ocak 2010
17 Ocak 2010
Yaşadıklarımdan ŞİMDİ öğrendiğim bir şey var!
O zaman henüz yaşadıklarımdan öğrendiğimde pek fazla bir şey yokmuş, şimdi yaşadıklarımdan öğrendiğimle fark ediyorum bunu :)
Ergenlik işte, sanki tüm dünya senin omuzlarındaymış gibi olur o yıllarda....
Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Birşey Var
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya
Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin
İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın
Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe,bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana
3. hafta Oyun Grubu buluşması
Oğuz uykusundan itfaiye sirenleri ile uyanınca azıcık asabiydi, birden Ece'yi karşısında görünce pek hoşlanmadı, pek nazik bir hoşgeldin olmadı Ece içinde.
Ece'de öğle uykusunu uyuyamamıştı bu yüzden onunda keyfi pek yerinde değildi. İlerleyen dakikalarda uykuya daldı biraz da kendine geldi.
Melis önceki gün adına verilen doğumgünü partisi sebebi ile biraz yorgun düşmüş ve öğle uykusunu azıcık uzatmış, o sebeple geç geldi ama her zamanki gibi çok cool bir vaziyette idi..
Berrasu, uykusunu almış ve en şık haliyle, neşe ile geldi evimize.....
Yemekler yendi önce, ilk oyunumuz kutu kutu pense oldu, Berrasu bu oyunu bi türlü bitirmek istemedi, devam da devam.... Oğuz ve Ece dönmekten sıkılıp sürüden ayrıldılar. Melis'se bayıldı, daha yürüyememesine rağmen, yan yan gayet başarılı bir performans gösterdi...
Sonrasında büyük bir masaörtüsü altona topladık kuzuları, kalkıp inen örtü ve hafif rüzgarı onları çok neşelendirdi ....
Ve aşağıda kaseden kaseye maşa ile kesme şeker aktarma aktivitesi, henüz maşa tutamayan bu kuzular için ilginç oldu her nekadar başaramasalarda ....
Oğuzun yaptığı bir şey beni çok güldürdü. Hepsi eliyle veya maşa ile aktviteyi yapmaya çalışırken Oğuz maşa ile bir kaseden diğerine aktarıyormuş gibi boş maşayı taşıyordu, çok güldüm...
Ve favori beraber koltuk resmimiz; Oylamalarda en beğenilen resim seçildi :)))
Bakış Açımız
Diyeceksiniz ki o zaman acılarda 2 kat olacak. Diyeceğim ki olmasa... Hayal bu ya acılarda 2'ye tam bölünebilse ve 1 yarım olsa bize kalan...
Acılara etkisiz eleman muamlesi yapıp, mutlulukları hep 2 ile çarpmaya çalışmak, sorunlara eşit zaman verip fazla üzerinde durmamak lazım hayatta ki bize verilen sürede bu sınavın tüm sorunlarını çözüp geçer not alabilelim.
Gerçi geçer not alsakta sonuç ne ki sınıf geçmek mi iyi bir hayata terfi etmek mi. Yok öyle bir sıralama tek amaç bu sınavı en az yürek acısıyla tamamlamak....son bardak suyumuzu içmeden, yıllar devirmiş o gözleri kapatmadan geriye dönüp baktığında hafıza son kez, en az kalbi kırmış olmalı insan, en az günahı işlemiş ama en fazla gezip/görmüş, en fazla sevmiş ve sevilmiş olmalı... ve bu hayatın üzerine bir bardak su içip öyle dalmalı son uykuya .... gy
Hayatınızı seviyorsanız zamanınızı boşa harcamayınız, çünkü zaman hayatın kendisidir.
Benjamın Franklin