Minik oğlumuz,
Şimdiye kadar yaşadığımız en güzel şeyin seni dünyaya getirmek olduğunu keşfettik.
Hayatımız bambaşka bir şekil aldı.Belki ilk iki ayında sıkıntılı günlerimiz oldu, onlarında asıl sebebi senin yaşadığın sıkıntılardı çünkü senin her ağlayışında, her sancılanışında
gözlerimizin içine bakıp çare ararcasına gözyaşı dökmen bizim içimizi parçaladı.
Soğuk havalarda eski gezmelerimizi yapamadık, rahat rahat oturup masamızda yemek yiyemedik, müzik dinleyip kitap okuyamadık, en kötüsüde gece uykularımızdan mahrum kaldık.
Ama senin bir bakışın bizim yaptığımız saçma sapan agucuk gugucuk hareketlere anlam yüklercesine bize gülücükler atman her üzüntüyü bir anda yok ediyor. Bunların hepsini artık yapıyorsun sen. Artık bize tepki veriyor, gündelik yaşamımızın içine karışıyorsun...
Sen uyurken bazen dakikalarca seni seyrediyoruz. Uykudayken gülmen, kaşlarını çatıp sinirlenmen, her halin ama her halin bizi bir başka neşelendiriyor.
Çok uyuduğun zamanlar bir an önce uyanmanı istiyoruz seni sevmek için.
Her kıyafetinin sana ne kadar yakıştığını tekrarlıyoruz içimizden ve hepsini hatıralarımıza kaydediyoruz. Hayatımızı ve güzel paylaşımlarımızı hiç bir şey bozamaz derken sen bir anda onların merkezine yerleştin ve sen olmadan senin için doğru olanı düşünmeden hiç bir plan yapamaz olduk. Bu bizi mutsuz etmiyor, aksine senin hayatımıza girmiş olman tüm hayatımızı bir şey için, senin için feda edebileceğimizi öğretti bize.
İyiki varsın oğlumuz.
2. ayın kutlu olsun.