Adına zamansızlık dediğimiz üşengeçlik bence.

Zamanım yoktu! Zaman ayıramadım! Zamanım kalmadı! Zamanım olmadı! Zaman yetmedi! ......

Açıkça söyle işte üşendim yapmadım.

Eskiden "boş zamanım" dediğimiz bir şey vardı. Ne oldu O'na?

Hatta sorulduğunda "Boş zamanında ne yaparsın?" diye "Kitap okurum, müzik dinlerim, spor yaparım, gözlerimi dinlendiririm, kendime bakım yaparım...."  hiç yapmadığımız şeyler olarak cevap verirdik bide sorana, hal bu ki boş boş oturmuş yada boş boş TV seyretmişizdir muhtemelen!!!

Ne olur o boş zamanları geri verin bana. Resmen otobüste, metroda, he bide iki arada bir derede kitap ve müzik arasında seçim yapar diğerini seçemediğim için içim yanar hale geldim. 

Ard arda sinemada, tiyatroda, konserde, dünyayı unutmayı özledim. 

Oğluşumu bakanlarına bırakmanın verdiği iç acısı olmadan "free time" larımı onla bunla doldurmayı özledim...

Herşeye yetmek istiyorum, herşeye.....

Peki nasıl olacak bu, bin bilsemde bir bilene sormak istiyorum. 

SOS....