Oğuz Türk 4. ayını tamamladı…

Ve bir ay daha gecti.

Yeni beceriler geliştirdin. Oyuncakları sıkı sıkı tutup onları yemeğe yada yalamaya çalışıyorsun.
Kahkahalar atıyor, sevdiğini ve sevildiğini çok açık bir şekilde belli ediyorsun. Annecin artık yedikleri şeylerden ufak ufak sana tattırmaya başladı. Mesela yoğurt sürüldüğünde dudağına onu yalayıp sonra bir surat buruşturması yapıyorsun ki evlere şenlik :) Senin yaptığın herşey herşey ne kadar da değerli.

Nelerden vazgeçtik, neleri hayatımıza katmak zorunda kaldık.
Neredeyse mutlu olduğumuz tüm zamanlar geride kalmış herşey sıkıntı ve yorgunluk üzerine kurulmuş gibiydi, yapmak istediğimiz şeylere hiç bir zaman vakit bulamadık ve kendimize ait zamanlarımız, özgürlüğümüz elimizden alınmıştı sanki.

Ama sen büyüdükçe ve bizimle hayatımızı paylaşmaya daha da hevesli oldukça, anladık ki hayata senin pencerenden bakmak bizi daha da mutlu ediyor, daha da özgür kılıyor.
Tüm geride kalan anılarımızı geçmişte bırakıp seninle yeni bir dünyaya adım atmak bizi her zamankinden daha da hayata bağladı...

Seni çok seviyoruz.

4. ayın kutlu olsun Oğuzumuz...