28 Ocak 2010

Kimsesiz çocuklar....

Bu sabah güne iyi başlamıştım ama montessori grubundan aldığım bir mail ile şu an gözlerim dolu dolu oldu....
İşyerimdeyim ve kendimi zor tutuyorum.
Bir şeymi oldu hayır, sadece bir şeyi sağolsun gruptaki üyeler bana hatırlattılar... Bana ve benim gibi diğer insanlara da, kendisinden izin almadım ama eminim bunun için izin istemem gerektiğini kendiside düşünmeyecektir. Açalya 27 Ocak tarihli yazısında çocuk esirgeme kurumları ile ilgili bir yazı paylaşmış. Kendisini tanımıyorum ama böyle bir konuyu blog ortamına taşıyıp bizlere hatırlattığı için teşekkür ediyorum. gelen grup maillerinde gönüllü annelik konusunda tecrübeli annelerin yazdıkları da beni çok fena yaptı. Galiba anne olduktan sonra bu konulardaki duygulanma, üzülme, iç sızlama eşiğim bayağı düşmüş, ne duysam ne görsem ağlar hale geldim ::(

Gönüllü anne olmayı çok isterdim ama annelerin de dediği gibi bu keyfin geldiğinde yapılacak birşey değil kesinlikle, bunun için zamanım hiç yok ki, zaten olsada ben kesinlikle bu duygusallığı kaldırabilcek kadar güçlü bulmuyorum kendimi en azından şu an....
Ama kızkardeşimi, erkek kardeşimi yeğenlerimi, dostlarımı, tanıdık tanımadık herkesi bu konuda hatırlatma yapacağım. Bir gün bende o cesarete kavuşurum umarım.

0 yorum:

Bakış Açımız

İnsan ömrü ne kısa, oysa ki ne kadar çok şey var hayatta yapılacak, yaşanacak. 24 saate bir 24 daha eklense ve 2 günü 1 gün gibi, sevdiğimiz her şeyi 2 kere daha fazla yada 2 kat daha uzun yaşasak keşke.
Diyeceksiniz ki o zaman acılarda 2 kat olacak. Diyeceğim ki olmasa... Hayal bu ya acılarda 2'ye tam bölünebilse ve 1 yarım olsa bize kalan...
Acılara etkisiz eleman muamlesi yapıp, mutlulukları hep 2 ile çarpmaya çalışmak, sorunlara eşit zaman verip fazla üzerinde durmamak lazım hayatta ki bize verilen sürede bu sınavın tüm sorunlarını çözüp geçer not alabilelim.
Gerçi geçer not alsakta sonuç ne ki sınıf geçmek mi iyi bir hayata terfi etmek mi. Yok öyle bir sıralama tek amaç bu sınavı en az yürek acısıyla tamamlamak....son bardak suyumuzu içmeden, yıllar devirmiş o gözleri kapatmadan geriye dönüp baktığında hafıza son kez, en az kalbi kırmış olmalı insan, en az günahı işlemiş ama en fazla gezip/görmüş, en fazla sevmiş ve sevilmiş olmalı... ve bu hayatın üzerine bir bardak su içip öyle dalmalı son uykuya .... gy
Hayatınızı seviyorsanız zamanınızı boşa harcamayınız, çünkü zaman hayatın kendisidir.

Benjamın Franklin

Kaç Tık