4 Temmuz 2009

Heybeli Ada


1 Temmuz 2009

Oğlumuz 8. ayını tamamladı.

Yavrumuz, minik pirinç tanemiz, 8. ayını tamamladın. Bu inanılmaz bir şey çünkü zamanın bu kadar çabuk geçmesi tam bir muamma... 8 ayda güzel yavrumuz öyle çok yol kat ettin ki, sürünerek başlayan ilerlemelerin emeklemeye, ağlayarak açlığını belli etmelerin bekle maman şimdi geliyor cümlesi ile mama beklemelere döndü, gülücüklerin meraklı bakışlar ve istemelere karıştı...

Çeşit çeşit kahvaltılar yiyorsun, pekmezli, peynirli, yumurtalı, cevizli, bademli…. Dolmalar, köfteler, çorbalar…. Herkes çok yakında sanki yürüyecek diyorlar senin için. Ama daha 1 diş bile uç göstermedi, elin hep ağzında…

Birinden utandığında yada yabancıladığında başını omzumuza yaslıyor yüzünü saklayıp bir ucundan da masum masum bakmaya çalışıyorsun, park yatağının titreşiminden korkunca hemen yatıp yüzünü saklıyor o tarafa bakamıyorsun (korkunun şeklini de öğrendik), hele çalan bir cep telefonu ile sanki çılgına dönüp ona ulaşmak istiyorsun ki evlere şenlik…

Senin yan odada var olman, uyuyor yada sesleniyor olman ne güzel bir duyguymuş, ne yüce bir hismiş.
İyi ki varsın. Ömrün uzun ve sağlıklı olsun…

30 Haziran 2009

Park yatak

Park yatak, artık beşiğinde zaptedilemeyen ben, park yatağımda hem güvenle uyuyup hemde rahat rahat kendimi oradan oraya atabiliyorum. Gayet başarılı bir çalışma yaptılar annemle babam...

Bakış Açımız

İnsan ömrü ne kısa, oysa ki ne kadar çok şey var hayatta yapılacak, yaşanacak. 24 saate bir 24 daha eklense ve 2 günü 1 gün gibi, sevdiğimiz her şeyi 2 kere daha fazla yada 2 kat daha uzun yaşasak keşke.
Diyeceksiniz ki o zaman acılarda 2 kat olacak. Diyeceğim ki olmasa... Hayal bu ya acılarda 2'ye tam bölünebilse ve 1 yarım olsa bize kalan...
Acılara etkisiz eleman muamlesi yapıp, mutlulukları hep 2 ile çarpmaya çalışmak, sorunlara eşit zaman verip fazla üzerinde durmamak lazım hayatta ki bize verilen sürede bu sınavın tüm sorunlarını çözüp geçer not alabilelim.
Gerçi geçer not alsakta sonuç ne ki sınıf geçmek mi iyi bir hayata terfi etmek mi. Yok öyle bir sıralama tek amaç bu sınavı en az yürek acısıyla tamamlamak....son bardak suyumuzu içmeden, yıllar devirmiş o gözleri kapatmadan geriye dönüp baktığında hafıza son kez, en az kalbi kırmış olmalı insan, en az günahı işlemiş ama en fazla gezip/görmüş, en fazla sevmiş ve sevilmiş olmalı... ve bu hayatın üzerine bir bardak su içip öyle dalmalı son uykuya .... gy
Hayatınızı seviyorsanız zamanınızı boşa harcamayınız, çünkü zaman hayatın kendisidir.

Benjamın Franklin

Kaç Tık